Jeszcze w okresie międzywojennym Józef Stalin zaprosił do Moskwy sławnego podówczas pisarza G.B. Shaw – wielkiego prześmiewcy z wszystkiego. Ponieważ naigrywał się także z burżujów i często atakował polityków, ukazując ich w krzywym zwierciadle, w Związku Sowieckim uchodził za „niezłomnego wojownika o prawdę”.

Dzieje głupoty w Polsce to samopisząca się księga. Odstawiona na półkę, pęcznieje,  rozpycha się, puchnie w oczach. Nie można jej przeczytać do końca, gdyż zanim człowiek dojdzie do ostatnich stron, to wcześniejsze rozdziały zostały już uzupełnione nowymi przykładami.

W końcu doczekaliśmy się występu nowych elit, których pojawienie się obiecywane nam było od kilku lat.

Mnożą się ataki na Olgę Tokarczuk – naszą wspaniałą noblistkę. Z prawa i jeszcze bardziej, niż z prawa. Chociaż może bardziej z ludzkiej podłości i najzwyczajniejszej głupoty, aniżeli z orientacji politycznej.