Obaj autorzy przyglądali się tej transformacji z różnych pozycji, co doprowadziło do tego, że na łamach książki niejednokrotnie polemizują ze sobą, zarówno w odniesieniu do faktów, jak ich interpretacji. Przyjęta przez nich metoda równoległych opisów, wzajemnych uzupełnień i polemik jest całkowitą nowością w tego typu publikacjach, czyniąc zeń wielobarwną, wielopoziomową opowieść wciągającą nawet osoby nie zainteresowane tematem. 

Autorzy prowadzą czytelnika przez fascynujące ówczesną młodzież miejsca: sopocki Non-Stop, który w lecie był najgorętszym miejscem w Polsce, przez kluby Rudy Kot, Żak czy Ster, gdzie hartowała się rockowa stal, po legendarny Teatr Letni, czy pierwsze polskie dyskoteki.

Przed wszystkim jednak karty „Rockowiska Trójmiasta” dokumentują i przynoszą wspomnienie ludzi, którzy w dużej mierze decydowali o tym, jak stworzony przez Franciszka Walickiego ruch big-beatowy stał się ważną częścią pop-kultury, zarówno pod swą właściwą nazwą rock, jak i pod hasłem „Muzyka Młodej Generacji”. Opis środowiska trójmiejskiego rocka uzupełniają sylwetki zespołów, artystów, rzadziej menedżerów, zarówno kręgu rocka, jak i związanych z gatunkami pokrewnymi: piosenką autorską, muzyką pop
i jazzem.