Kossakowie to pochodząca z Krakowa szlachecka rodzina artystyczna, której początki sięgają XIX wieku. W rodzinie Kossaków talent malarski przejawiali panowie, natomiast panie, od trzeciego pokolenia, zajęły się pisaniem. Cechą charakterystyczną twórców z każdego pokolenia oraz pomostem łączącym ich dzieła było umiłowanie do ojczyzny oraz patriotyzm. Na przestrzeni lat w swoich dziełach przedstawiali dzieje państwa oraz polskiego narodu – powstania, czasy Księstwa Warszawskiego oraz I Wojnę Światową. 

Początek artystycznej dynastii dał Juliusz Kossak, należący do drugiego pokolenia romantyków. Tworzył obrazy przedstawiające sceny batalistyczne i z życia codziennego, przeplatane wątkami historycznymi. Leon Kossak, brat Juliusza, to malarz - amator. Był oficerem, który brał udział w powstaniu węgierskim oraz powstaniu styczniowym. Jego twórczość, choć nieco zapomniana, to przede wszystkim sceny rodzajowe z życia żołnierzy.

Kolejnym z wybitnych Kossaków jest Wojciech, syn Juliusza, artysta - malarz z wykształcenia. Jest współtwórcą słynnego obrazu „Bitwa pod Racławicami”. Jerzy Kossak, syn Wojciecha, malował przede wszystkim obrazy o tematyce napoleońskiej, sceny walk legionowych oraz pościgi ułanów za bolszewikami. Ostatnim z Kossaków, którego dzieła będzie można oglądać w PGS-ie, jest Karol Kossak, jeden z wnuków Juliusza. Choć początkowo podążał za rodzinną tradycją malowania scen związanych z życiem szlachty, ostatecznie zajął się tworzeniem akwarelowych kompozycji przedstawiających pracę górali.