Brzmi niemal jak zaproszenie na wystawę w Zbrojowni Sztuki.

Dokładnie. Liczymy, że zarówno sama wystawa, jak i wydarzenia jej towarzyszące wywołają wśród odwiedzających wiele pozytywnych i twórczych emocji. Mamy przecież do czynienia z dwoma niezwykłymi postaciami: Janem Heweliuszem i realiami XVII wieku oraz Wojciechem Fangorem, który w wieku 40 lat wyemigrował do Stanów Zjednoczonych i tam z sukcesem rozwijał swoją karierę artystyczną.

W końcu niewielu artystów może pochwalić się indywidualną wystawą w Guggenheim Museum w Nowym Jorku.

Na pewno było to ogromne wyróżnienie, które umocniło jego pozycję na międzynarodowej scenie artystycznej i przyczyniło się do dalszego zainteresowania jego twórczością.

Z drugiej strony mamy Heweliusza, postać o szerokich horyzontach, która także odnajdywała się na świecie.

Dokładnie, Heweliusz również z powodzeniem rozwijał swoją karierę międzynarodową, został nawet wpisany na listę Royal Society w Londynie. Był rajcą, ławnikiem, ale i biznesmenem, który miał swoją drukarnię, browar i trzy kamienice, a nad nimi zbudował swoje obserwatorium.

A poza obserwowaniem gwiazd tworzył swoje własne przyrządy astronomiczne… Nie bez przyczyny bywa nazywany polskim Da Vincim, co podkreśla jego wszechstronność i talent, zwłaszcza w nauce i technice.

Mnie jako agencję kreatywną ciekawi ta artystyczna wizja Heweliusza, który bardzo dbał o to, żeby te wszystkie jego przyrządy były nie tylko funkcjonalne, ale i pięknie. Na przykład niektóre jego konstrukcje miały jakieś motywy kwiatowe, florystyczne. A, gdy tworzył ryciny, to zapraszał różnych świetnych artystów do współpracy. Fangor mówił, że, tworząc sztukę, nie można starać się nikomu dorównać czy przypodobać, trzeba podobać się samemu sobie. Myślę, że to też ich łączyło.

Jednocześnie połączyliście ich w tytule wystawy, które można rozumieć jako odniesienia do sfery niebieskiej, jak i do sfer sztuki czy obszarów zainteresowań, ale i do wyjścia poza pewną rzeczywistość.

Trzeba pamiętać, że wystawa dotyczy też prac profesorów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Chcieliśmy wszystkich ich połączyć hasłem autorstwa Joanny Wendorff-Østergaard: Uwolnij się od grawitacji.

Czy prace współczesnych artystów będą korespondować tematycznie z cyklem „Heweliusz”?

Tak. Każdy artysta nawiąże do tematu wystawy, interpretując go po swojemu. Zaprezentujemy prace Macieja Gorczyńskiego, Aleksandry Jadczuk, Katarzyny Józefowicz, Roberta Kaji, Jacka Staniszewskiego, Arkadiusza Sylwestrowicza, Marii Targońskiej, Marka Wrzesińskiego. Będą oni prowadzić dialog z barwnymi dziełami Fangora. Dodatkowo, poza „Firmamentum Sobiescianum”, pokażemy „Selenographia” - to miedzioryt z 1645 roku zwierający mapy Księżyca i atlas jego faz.

Jakie prace Wojciecha Fangora zobaczymy na wystawie?

Wystawa obejmie 49 prac. Chociaż punktem wyjścia jest cykl „Heweliusz”, poszerzyliśmy ekspozycję — oczywiście w ramach tematu — o abstrakcje oraz obrazy tuszem na papierze, m.in. przedstawiające zaćmienie. Dla tych, którzy znają Fangora głównie z op-artu, przygotowaliśmy także pracę z lat siedemdziesiątych, z czasów jego wystawy w Guggenheim Museum, oraz rzeźbę „Księżyc”. To wszystko nie byłoby możliwe bez wsparcia Fangor Foundation, a szczególne podziękowania należą się Piotrowi Patkowskiemu oraz Agnieszce Meyro z rodziny artysty. Wierzę, że ta wystawa będzie wydarzeniem ważnym nie tylko dla miłośników sztuki, ale i dla całego Gdańska.

W jaki sposób chcecie połączyć świat biznesu ze sztuką?

Sztuka buduje autentyczne relacje, otwierając ludzi na nowe emocje i perspektywy. Dlatego przy okazji wystawy organizujemy trzecią już edycję Business Aperitivo. Zawsze szukamy genius loci, czyli „ducha miejsca” — tym razem spotkamy się w Sali Mieszczańskiej NCK Ratusza Staromiejskiego, dzięki uprzejmości pani dyrektor Marty Szadowiak.

Na czym polega formuła Business Aperitivo?

Gośćmi spotkania będą m.in. Marek Roefler z Villa La Fleur w Konstancinie-Jeziornie i Katarzyna Białousz, którzy opowiedzą o kolekcjonerstwie. Angelika Kuźniak przybliży początki fascynacji Fangora niebem, a dr Maria Michalska z PAN opowie o Heweliuszu, natomiast dr Zbigniew Mańkowski omówi aspekt psychologiczny dzieł Fangora. Dla uczestników przygotowaliśmy też profesjonalną sesję zdjęciową na tle obrazu Fangora wykonaną przez Mateusza Brala. Po części oficjalnej przejdziemy do aperitifu i swobodnych rozmów. Naszym celem jest budowanie społeczności kolekcjonerów wokół wystaw — zapraszanie do kontaktu ze sztuką i zachęcanie do rozpoczęcia własnej przygody z kolekcjonerstwem. W Polsce brakuje takiej edukacji, a Business Aperitivo ma być właśnie przestrzenią do spotkań, rozmów i nawiązywania wartościowych relacji.

Wracając do Wojciecha Fangora, którego od dekady nie ma już z nami — jak widzi Pan przyszłość jego dorobku?

Patrząc na rosnące zainteresowanie jego wystawami, jestem przekonany, że najlepsze jeszcze przed Fangorem. Prowadząc agencję i budując marki w Polsce i za granicą, często czerpię z jego twórczości inspirację. Fascynuje mnie zwłaszcza odkrywanie mniej znanych obszarów jego sztuki — od plakatów z początków kariery po cykl „Wodzowie Indian”. Przygotowując wystawę w Gdańsku, uświadomiłem sobie, jak wiele przestrzeni w jego dorobku wciąż pozostaje nieodkrytych

.

Jakie są dalsze plany związane z wystawą „Spheres. Fangor – Heweliusz”?

Chcielibyśmy zbudować wokół niej markę i wyruszyć z nią za granicę. Naturalnym kierunkiem jest Wielka Brytania, gdzie również obecny jest wątek Heweliusza — w jednej z sal w Oksfordzie znajduje się galeria największych astronomów z portretem Heweliusza. Otrzymujemy też zapytania o wystawę na rynku polskim, ale na razie nie chciałbym zdradzać szczegółów.

Kto odpowiada za przygotowanie wystawy?

„Spheres” to projekt tworzony przez pasjonatów. Kuratorki Aleksandra Jadczuk i Agnieszka Kulazińska-Grobis oraz cały zespół gdańskiej ASP pod kierownictwem rektora prof. ASP dr hab. Adama Świerżewskiego pracują nad nim z ogromnym zaangażowaniem, często po godzinach, bo wierzą, że pokazanie tych dzieł światu ma głębokie znaczenie. Sama wystawa powstaje z inicjatywy niekomercyjnej, z potrzeby serca.

Dlaczego właśnie cykl „Heweliusz” zamyka twórczość Fangora? Co artysta chciał nim wyrazić?

Fangor sam nazywał te prace „obrazami tajemnymi”. Nie chcę interpretować ich za niego, ale myślę, że warto zwrócić uwagę na intensywność kolorów — są mocne, żywe, odważne. Nawet jeśli patrzymy tylko na warstwę barwną, to właśnie siła koloru prowadzi nas do sedna jego sztuki. I to jest prawdziwy Fangor — odważny, pełen energii, patrzący dalej niż tylko to, co oczywiste.