W Zbrojowni Sztuki w Gdańsku odbyła się XV edycja Ogólnopolskiej Wystawy Najlepszych Dyplomów Artystycznych Akademii Sztuk Pięknych. Spośród uczestników wyłoniono 12 laureatów. Niektórzy z nich oprócz promocji swojej twórczości, otrzymali nagrodę pienieżną oraz szansę na zorganizowanie własnej wystawy.

W Zbrojowni Sztuki w Gdańsku odbyła się XV edycja Ogólnopolskiej Wystawy Najlepszych Dyplomów Artystycznych Akademii Sztuk Pięknych. Tegoroczna edycja, prezentująca prace dyplomowe z roku 2023, została zorganizowana przez polskie uczelnie artystyczne. W tym roku wydarzenie odbyło się w odświeżonej formie dzięki współpracy z Instytutem Kultury Miejskiej. Oficjalne otwarcie wystawy oraz uroczysta gala wręczenia nagród miały miejsce w Kunszcie Wodnym w Gdańsku, będącym siedzibą IKM. Tuż przed galą odbyła się otwarta konferencja panelowa o sztuce, w której udział wzięli: Małgorzata Ludwisiak, Sebastian Cichocki i Agnieszka Rayzacher (krytycy sztuki), artystka Jana Shostak (laureatka Nagrody Krytyków ND w 2017 r.), prof. Krzysztof Gliszczyński (promotor nagrodzonego w roku 2018 dyplomu) oraz przewodniczący jury Rektorów. Konferencję poprowadził pisarz Maciej Siembieda. Zainteresowani mogą oglądać prace do 25 sierpnia.

Nagroda Rektorów Asp
(20 000 Zł)
Iga Staszczak

"Hedonizm w kryzysie. Konsumpcja, zabawa, pieniądze"

promotorka: prof. dr hab. Katarzyna Koczyńska-Kielan

Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu

Autorka poddaje analizie złożone powiązania między zabawą, konsumpcją, jedzeniem oraz pieniędzmi. Bada znaczenie zabawek w życiu ludzi oraz rolę postaw hedonistycznych w kształtowaniu kultury konsumpcyjnej. Za pomocą instalacji ceramicznych odzwierciedla wpływ konsumpcji na podejście do zabawy w dorosłym życiu, a także zwraca uwagę na zjawisko puerylizmu i przesadne osadzenie człowieka na gruncie materializmu. Podkreśla to, jak w równoległej rzeczywistości, w którą wchodzi bawiący się dorosły człowiek, metamorfozie ulega funkcja, którą spełnia jedzenie.

Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (20 000 zł)

Katarzyna Wójcicka

„Praca popłaca”

promotor: prof. dr hab. Waldemar Węgrzyn

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Artystka w nawiązywaniu relacji z kuratorami i galerzystami znajduje powidoki dawnych tradycji związanych z zamążpójściem. Dążenie do zawarcia związku małżeńskiego objęte było szeregiem rytuałów, począwszy od tego, kto przejmuje inicjatywę, jak przebiegają negocjacje, a na samym ślubie skończywszy. Inicjatywę zazwyczaj przejmował kawaler, a zgoda dziewczyny była formalnością. Dlatego też Wójcicka skompletowała posag, w skład którego wchodzą rysunki inspirowane tekstyliami z panieńskiej wyprawy. Skrzynia zgodnie z tradycją wiejską, jest wystawiona na pokaz dla społeczności. Jest to jej wersja anonsu matrymonialnego.

Nagroda Marszałka
Województwa Pomorskiego
(10 000 zł)

Michał Rostkowski

„… Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy”

promotorzy: prof. dr hab. Maciej Świeszewski

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Obrazy tego artysty to lustrzane odbicie jego osoby oraz fascynacji. Malarstwo jakie uprawia jest dziwne, trochę symboliczne i raczej nie dla każdego odbiorcy. W pracach dyplomowych na osobisty sposób interpretuje różne motywy związane z wiarą chrześcijańska. Zaczęło się od obrazu „Śmierć Malarza" z 4 roku, gdzie tytułowy martwy artysta przypomina Chrystusa w grobie. Obecne obrazy są w pewnym sensie jego duchową kontynuacją. Rostkowski chce pokazać w nich własne troski, lęki, koszmary, ale też zachwyt nad otaczającym światem.

Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska (10 000 zł)Gabriela Nowak

„Tworzywo – czas – nicość –wszechrzecz”

promotorka: prof. dr hab. Katarzyna Józefowicz

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Instalacja sugestywnie odwołuje się do zjawiska upływu czasu i przemijania. Jest też osobliwym rodzajem kalendarza bądź dziennika. Wygląd poszczególnych dywaników jest subiektywnym odzwierciedleniem upływającej doby oraz pojawiających się w tym czasie myśli i emocji. W pracy pojawia się również motyw źródła – fotel, miejsce pracy stwórcy oraz motyw nieskończoności - zastany widok jest kadrem z nieustającego procesu tworzenia. Praca marginalizuje twórcę jako byt sam w sobie, kładzie z to nacisk na ślad, jaki po sobie zostawił. Forma i sposób wykonania dywanika są inspirowane chodniczkami, dzierganymi dawniej przez wiejskie kobiety z pociętych kawałków starych szmatek.

Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni
(8 000 zł)

Angelika Czubasiewicz

„Kwiatostan. Konfrontacja z nieświadomością”

promotorzy: prof. ASP dr hab. Lesław Tetla|

Kwiatostan to spektakl współtworzony przez plemię artystów, kwintet ciał personifikujących 5 żywiołów; drewno, ogień, ziemia, metal, woda. Poprzez introspekcję i analizę emocji, doznań zmysłowych i intuicji, powstaje psychoemocjonalny spektakl, eksplorując zarówno obszary świadomości, jak i nieświadomości. Artystka bada swoją tożsamość, relacje między sobą, światem i innymi ludźmi. Performans jest jej sposobem wyjścia z ukrycia, odsłonięcia samej siebie poprzez alegorię o jej Planecie. Wszystko staje się prawdziwe na chwilę, a głębokie relacje między elementami są kluczowe.

Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach

Nagroda Prezydenta
Miasta Sopotu (4 000 zł)

Krzysztof Puławski

„Manifestacja lęku przed chaosem
wojny i podjęciem wyboru”

promotor: prof. dr hab. Józef Murzyn

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Syntetyczna i powtarzalna scena więzi głównego bohatera w nicości bytu. Sparaliżowany lękiem, przechodzi on konflikt wewnętrzny. Zgodnie z filozofią Kirkegaarda, dochodzi do konfrontacji ciała i duszy. W momencie kulminacyjnym, polaryzacja ta przeobraża się w dosłowne, odrealnione uwolnienie i uwidocznienie wewnętrznego rozpadu. Następuje nagła utrata „ducha”, która sprawia, że bohater jest zmuszony do zmagania się z własnym istnieniem i koniecznością dokonania wyboru. Jednak nie jest w stanie podjąć decyzji i - wbrew własnej woli - znów wkracza w pętlę cierpienia.

Nagroda Prezydenta
Miasta Sopotu (4 000 zł)

Krzysztof Puławski

„Manifestacja lęku przed chaosem
wojny i podjęciem wyboru”

promotor: prof. dr hab. Józef Murzyn

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Syntetyczna i powtarzalna scena więzi głównego bohatera w nicości bytu. Sparaliżowany lękiem, przechodzi on konflikt wewnętrzny. Zgodnie z filozofią Kirkegaarda, dochodzi do konfrontacji ciała i duszy. W momencie kulminacyjnym, polaryzacja ta przeobraża się w dosłowne, odrealnione uwolnienie i uwidocznienie wewnętrznego rozpadu. Następuje nagła utrata „ducha”, która sprawia, że bohater jest zmuszony do zmagania się z własnym istnieniem i koniecznością dokonania wyboru. Jednak nie jest w stanie podjąć decyzji i - wbrew własnej woli - znów wkracza w pętlę cierpienia.