Czy pozory faktycznie mylą? Czy ocenianie innych przez pryzmat stereotypów nie jest powierzchowne? Czy wszechobecny konsumpcjonizm, globalizacja, tabloidyzacja zwalniają nas z myślenia? Czy powinniśmy przejmować się tym, co o nas myślą i mówią inni? Czy powinniśmy walczyć ze stereotypami, obiegowymi informacjami, plotkami?

Podobno publiczne media były do tej pory wolne i niezależne. Tak przynajmniej uważają organizatorzy protestów jakie odbyły się w całej Polsce po uchwaleniu ustawy medialnej. Do tej pory myślałem, że w PRL-u telewizja siała propagandę komunistyczną, a po upadku komunizmu była zawłaszczana przez kolejne partie. Kolejne rządy walczyły o obsadzenie swoimi ludźmi tego giganta, a pozory bezstronności wyborów zapewniała Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Najwyższe kierownictwo powoływało następnie swój personel średniego szczebla, a ten realizował w sposób mniej lub bardziej nachalny oczekiwania swojego zaplecza politycznego. I żyłbym pewnie w takim błędnym przekonaniu gdyby nie ostatnie protesty w obronie niezależności mediów publicznych. W jakim błędzie żyłem! Lepiej późno niż wcale.

Już w średniowieczu ukazywano Stwórcę jako architekta, który z cyrklem w ręku odmierza stwarzany świat. Geometria uważana była za wiedzę doskonałą, a więc boską. I nie miało to nic wspólnego z masonerią, która w XVIII w termin Wielkiego Architekta Wszechświata dostosowała do swoich potrzeb. Sama nazwa „masoneria” pochodzi od wczesnośredniowiecznego określenia masona, czyli kamieniarza; loża była po prostu warsztatem. Słowo architekt nie było w powszechnym użyciu – wcześniej mówiono „master mason”; w języku angielskim pojawia się dopiero w XVI wieku. Szekspir użył go tylko raz i to metaforycznie we wczesnej, krwawej tragedii „Tytus Andronikus”. 

Już za chwilę Boże Narodzenie – święta, które obrazuje żłóbek w Betlejem, malutki Jezus, Maryja, Józef i zwierzęta, stojące w zagrodzie. Tak przyszedł na świat Bóg Zbawiciel i ciesząc się z tego - świętujemy (oczywiście dotyczy to tych, którzy świętują :) – nadmieniam tylko, aby przypomnieć o tym sobie w tym przedświątecznym zgiełku i zakupowym szaleństwie, żeby wiedzieć po co to wszystko i jaki ma sens.