Lato to okres, kiedy jest za gorąco, aby robić to, na co w zimie było za zimno - te jakże prawdziwe słowa pasują do mnie jak ulał. Koniec wakacji, robię bilans zysków i strat. Co się udało, czego się nie udało. Po stronie zysków zapisuję urlop, po stronie strat krótkowłosą blondi i brak czasu na to, co zaplanowałem sobie zimą, czyli nauka kitesurfingu. 

Sopot znalazł się na wojennej ścieżce. Tak, to nie żart. Bacznie obserwuję to co się dzieje w "kurorcie pełnym życia", choćby z racji tego, iż właśnie w tym mieście znajduje się redakcja Prestiżu. Nie da się nie zauważyć, że latem chęć do wojenki u prezydenta Karnowskiego jest większa. Nie wiem, czy to wpływ zwiększonego ruchu turystycznego, czy to klimat tak działa na sopockiego wodza, niemniej ten rąbie równo szabelką. Niestety, z mojej perspektywy wygląda to tak, że szabelką wywija tam, gdzie potrzebna jest armata, a z armaty strzela w tych, którym wystarczyłoby tylko pogrozić. Albo się dogadać. 

Dzisiaj wstępniaka nie napiszę! A co? Wolno mi! Wolno mi raz na kilka lat cierpieć na brak weny twórczej. Wolno mi raz na kilka lat gapić się w pusty arkusz programu word i chcieć w akcie rezygnacji powciskać po prostu wszystkie klawisze jednocześnie. Dawno już nie miałem takiego stanu określanego jako tumiwisizm. 

Czy pamiętasz książeczki SKO, pochody pierwszomajowe, kolejki w których kwitło życie towarzyskie, kartki na żywność, lemoniadę w woreczkach, wodę sodową z ulicznego saturatora, oranżadę w proszku, watę cukrową, mleko w butelkach ze srebrnymi kapslami, historyjki obrazkowe z gum do żucia, Świat Młodych, Teleranek, Krystynę Loskę, Jana Suzina, Adama Słodowego, biwaki i obozy pod namiotem, czarnego Kasprzaka, z którego na kasetę nagrywałeś listę przebojów Marka Niedźwieckiego?