Czy muzyka i kuchnia mogą mieć coś ze sobą wspólnego? Jeśli będziemy posługiwać się takimi określeniami jak: z drobną nutą kolendry, mięcho czyli masywne, powalające na kolana brzmienie gitary, przystawka to zaledwie przygrywka przed daniem głównym, to tak. Ale to tylko kilka przykładów, w których słowa zaczerpnięte są z obu tych dziedzin, by je trochę ubarwić. Poza tym, obie dyscypliny nie mają żadnych powiązań rodzinnych.

Wiem, już o tym pisałem. Nastały jednak czasy kiedy musimy zacząć tolerować pewne zjawiska. Mam na myśli nosy w smartfonach. Dla mnie i wielu moich znajomych ludzie, z którymi wspólnie spędzamy czas, a oni 90% tego czasu kostycznie, elektrycznie, panicznie spędzają w sieci, są zwyczajnie uzależnieni. A uzależnienie to też choroba, więc chyba mamy problem. 

​​​​​​

To będzie najdziwniejszy felieton jaki przyszło mi napisać, a Wam przeczytać, nie mówiąc już o jego zrozumieniu. A że dopiero koniec lata, to jestem usprawiedliwiony. Redaktor Naczelny Jakub J. trzy dni przed terminem oddania tego numeru do druku, napisał do mnie list z prośbą o kolejny felieton.

Ostatnio zobaczyłem na fejsbuku dwa zdjęcia z komentarzem: „rok 2016, znalazłem zdjęcie mojej babci” oraz ten sam tekst, lecz zmieniony rok na 2090. Na pierwszym, pozowanym, czarno - białym zdjęciu młoda dama ubrana stosownie do epoki z uroczym uśmiechem. Na drugim, kolorowym blond farbowana dżaga w krótkich, poszarpanych na wypiętym tyłeczku dżinsach, debilnym dziubkiem pełnym chemii i iPhonem w ręku, robiąca selfie. To było nawet śmieszne, bo przecież 30 lat w zmianach obyczajów na świecie to dziś przepaść, a co dopiero 80. Telefon komórkowy jest niesamowitym wynalazkiem. Nie sądziłem jednak, że to urządzenie zacznie mieć tak negatywny wpływ na życie ludzi.