Architizer jest największym portalem na świecie, dedykowanym architekturze. Od czterech lat portal organizuje międzynarodowy konkurs, w którym nagradzane są najlepsze projekty i obiekty architektoniczne, przestrzenie oraz produkty z całego świata. Konkurs przewiduje dwa rodzaje nagród w 113 kategoriach – Nagrodę Jurorów (Jury-selected Winner) oraz Nagrodę czytelników portalu, wybieraną w otwartym głosowaniu (Popular Choice Winner).

Gdański Teatr Szekspirowski był nominowany w dwóch kategoriach: Architektura + Cegła (Architecture + Brick) oraz Gmach/Teatr (Hall/Theatre). W obydwu kategoriach trafił do ścisłego finału i znalazł się wśród 5 finalistów, wybranych spośród obiektów z całego świata. W kategorii Hall/Theatre GTS zdobył Nagrodę Jurorów.

W uzasadnieniu werdyktu zwracano uwagę przede wszystkim na silne nawiązanie do tradycji.  Teatr powstał w pobliżu miejsca, w którym według archiwaliów w XVII wieku działała tzw. Szkoła Fechtunku, instytucja, w której wystawiano dramaty Szekspira. W 1740 roku siedzibę Szkoły Fechtunku rozebrano, w jej miejscu aż do XIX wieku działał teatr Komedienhaus. Teren, na którym dziś stoi Teatr Szekspirowski ma więc wielowiekowe tradycje, związane i ze sztuką, i z brytyjskim dramatopisarzem.

Architekt Renato Rizzi zamknął teatr w zwartej, monolitycznej, dość ciężkiej bryle, wykonanej z czarnej cegły. To oczywiste nawiązanie do zabytkowej, ceglanej zabudowy hanzeatyckiego Gdańska. Do budowy GTS użyto jednak holenderskiej, ręcznie formowanej cegły Morvan - nieco mniejszej od typowej, rodzimej cegły. Była ona stosowana dawniej w gdańskich budynkach. Spotkano ją m.in. podczas renowacji Zielonej Bramy. Była to jednak cegła w naturalnym kolorze. 

Renato Rizzi „ubrał” teatr w szatę barwy ziemi. W zależności od natężenia światła i pory dnia elewacja mieni się szarymi, mahoniowymi i czarnymi kolorami. Kluczowym elementem projektu jest dach, który podobnie jak w brytyjskich teatrach ery elżbietańskiej jest otwierany. Renato Rizzi chciał, aby teatr po otwarciu dachu, dzięki czarnym elewacjom  przypominał kolumnę światła. Ważny był tu kontrast pomiędzy rozświetloną przestrzenią wewnątrz, a dość posępnymi po zmroku murami. W środku jasny bułgarski kamień, brzozowe drewno i białe tynki stanowią zupełnie nową jakość estetyczną. 

Najważniejsza część kompleksu - sala teatralna jest dla architekta jak jasna perła otoczona ciemną i szorstką muszlą. Ruchome podesty podłogowe i zapadnie pozwalają na zaaranżowanie 3 podstawowych rodzajów scen: typu elżbietańskiego, włoskiego lub eksperymentalnego - centralnego oraz sali bankietowej, pomostu szermierczego, w zasadzie dowolnej aranżacji przestrzeni. 

Budynek Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego zdobył już wcześniej wiele ważnych – polskich i międzynarodowych – nominacji, wyróżnień i nagród. Wymieniany jest wśród najważniejszych realizacji architektonicznych w kraju i na świecie.