Po II Wojnie Światowej artystka trafiła z Wilna do Trójmiasta, gdzie w ówczesnej, sopockiej PWSSP rozwija swój warsztat artystyczny pod okiem Artura Nachta – Samborskiego i Józefy Wnukowej. Nacht – Samborski nie krył podziwu dla jej twórczych dokonań, ale nie tylko on. Jej prace na tkaninach w latach 50. i 60. stały się dużym wydarzeniem artystycznym. 

Na wystawie można zobaczyć przekrój twórczości artystki od lat 40., po prace, które tworzyła w ostatnich latach swojego życia (artystka zmarła tragicznie w 2012 roku). Uwagę bez wątpienia przykuwa sposób aranżacji wystawy. Obrazy i tkaniny zostały umieszczone na ścianach, na różnych wysokościach, co przywodzi na myśl zapis nut. 

– Staraliśmy się nadać jak najwięcej lekkości tej ekspozycji. Aranżacja jest wędrówką po czasie, a motywem przewodnim staje się domostwo (oikos gr. dom przyp. red.), uwzględniające pewną nieobecność – nieobecność męża artystki, który zginął przedwcześnie w 1973, w wypadku samochodowym. Do tego zdarzenia cały czas współpracował z Zulą jako partner, inspiracja, harmonia czy dysharmonia – powiedziała podczas otwarcia wystawy kurator, Dorota Grubba – Thiede. 

Dopełnieniem ekspozycji są fragmenty filmu, dzięki którym widz może podejrzeć, co działo się na co dzień w pracowni Strzeleckich. W obrazach i tkaninach artystki widać silne inspiracje światem natury, którą interpretuje poprzez barwy i przedstawienia balansujące na granicy figuratywności i abstrakcji. W jej pracach odnaleźć można ducha orientu – pewną filigranowość i konturowe przedstawione figury. Punktem wyjścia do rozważań na temat jej twórczości był dom rodzinny, kojarzący się z ciepłem i serdecznością. 

– Była boginką ciepła rodzinnego, przyciągała ludzi ze świata artystycznego. Nawiązywała więzi nie tylko z wysoko ustawionymi ludźmi kultury, ale też z osobami, które na co dzień spotykała na swojej drodze, na przykład handlarkami tkanin na bazarze. Była jak wędrowiec, który idąc bacznie przyglądał się światu – mówi Dorota Grubba – Thiede. 

Dom Strzeleckich przy ulicy Obrońców Westerplatte w Sopocie stał się miejscem wielu, ciekawych spotkań. Odwiedzali go pisarze, aktorzy, reżyserzy i muzycy. Prace Zuli Strzeleckiej znajdują się obecnie w wielu kolekcjach prywatnych i państwowych, m.in. w Pałacu Prezydenckim. Artystka była również autorką scenografii i kostiumów, które niejednokrotnie tworzyła wraz z mężem dla teatrów, telewizji i filmów, by wymienić choćby kultowych Krzyżaków z 1960 roku. Wystawę w Państwowej Galerii Sztuki można oglądać do 5 kwietnia.