To pozornie oczywiste stwierdzenie ma podkreślić, że obraz jest zwykle punktem dojścia, a nie – jak w przypadku tej wystawy – punktem wyjścia. Naturalnym nastawieniem wobec obrazu jest uznanie nadrzędności wykreowanego przez artystę świata, gdzie obraz stanowi jego medium. Tymczasem prace prezentowane w Muzeum Narodowym w Gdańsku są obiektami utworzonymi z refleksji i manipulacji przedmiotem, zwanym „obrazem”. Jako pewien byt materialny i trójwymiarowy, pozornie jest dobrze oswojony w kulturze, bowiem przez wieki stanowił środek przekazu czegoś innego, był „oknem na świat”, zasłoną niewidzialnego, symbolem nieujawnionego. Tymczasem jednak sam stał się zagadką, prowokującą do działań, ukazujących go jako źródło artystycznego procesu.

Lech Karwowski

Oddział Sztuki Nowoczesnej, Pałac Opatów, Cystersów 18, Gdańsk Oliwa

7.12.2024 – 9.03.2025

Wernisaż: 7.12.2024 (sobota), godz. 17:00

Krzysztof Gliszczyński urodził się w 1962 roku. Uzyskał dyplom w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnie Akademia Sztuki) w 1987 roku. Tytuł profesora otrzymał w 2011 roku. Aktualnie zajmuje się malarstwem, rysunkiem, obiektem oraz tworzy prace wideo. Jest także stypendystą DAAD w Worpswede z 1992 roku, Fundacji Pollock-Krasner w Nowym Jorku w 2000 roku, Miasta Sopot, Marszałka Województwa Pomorskiego, ZAIKS w Warszawie. Do tej pory otrzymał nagrody: Bielska Jesień ’93, Festiwal Malarstwa w Szczecinie ’96, III Triennale Sztuki Pomorskiej w PGS w Sopocie w 2017 roku.

Łukasz Huculak urodził się w 1977 roku. Jest stypendystą Ministra Kultury, Rządu Bawarii oraz został laureatem Festiwalu Malarstwa w Szczecinie i Festiwalu Malarstwa Bielska Jesień. Obecnie prowadzi pracownię malarstwa na Wrocławskim ASP. Bywa kuratorem i publikuje teksty o sztuce. Jest także członkiem Wrocławskiej Akademii Młodych Uczonych i Artystów, a także komitetu redakcyjnego Roczników Sztuki Śląskiej. Autor wystaw dotyczących cielesności i śmiertelności (Late Symptoms of Death, Psychopomp, W głębi obrazu), środowiska naturalnego (Heliotropie, Sopra Minerva, Science / Fiction, Aurora, La force des plantes), procesów o czarownictwo (Inkantacje, Nietota) i historycznych kontekstów modernizmu (Migracje, Detale / Przestrzenie).

Sławomir Marzec urodził się 1962 roku w Lublinie. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, na której jest obecnie profesorem. Praktykuje malarstwo, rysunek, instalację, fotografię przetworzoną, performance i film. Autor ponad 100 wystaw indywidualnych (m.in. MCSW Radom, Galeria Foksal, MN w Lublinie, CSW Warszawa, CRP Orońsko). Autor przeszło 250 publikacji z pogranicza teorii i krytyki sztuki (wieloletni recenzent nowojorskiego „NYArts” i londyńskiego „Contemporary”). Opublikował również pięć książek m.in. Zabobony sztuki.

Lech Twardowski urodził się w 1952 roku. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (obecnie Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu). W 1983 wyjechał do Paryża; w 1995 powrócił do Wrocławia. Uprawia malarstwo, instalacje i performance. W swojej twórczości wykorzystuje różne techniki i media, współpracuje z muzykami, interesuje się przestrzenią teatralną. Jego obrazy i obiekty znajdują się m.in. w zbiorach Musée d’Art Moderne w Paryżu, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, w kolekcji Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą.

Tomasz Zawadzki urodził się w 1956 roku. Mieszka i pracuje w Lublinie oraz Warszawie. Obecnie jest profesorem na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią. Jego prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi; Muzeum Narodowego w Lublinie; Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu; Muzeum Ziemi Chełmskiej Kolekcja Galerii 72 w Chełmie; Museum Modern Art Hunfeld (Niemcy); Gutenberg Museum Mainz (Niemcy); Centrum Sztuki Studio w Warszawie; Galeria El w Elblągu; Galeria Labirynt w Lublinie; Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych; Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych