WKKW nazywany jeździeckim triathlonem, to jedna z olimpijskich konkurencji jeździeckich - bardzo wymagający sprawdzian wszechstronnego przygotowania konia i jeźdźca, wywodzący się z tradycji wojskowej. Zawody WKKW trwają trzy dni, podczas których zawodnicy biorą udział w trzech etapach: ujeżdżeniu, próbie terenowej (ang. cross country) oraz skokach przez przeszkody na parkurze. W tym roku czekają nas dwa takie trzydniowe sprawdziany. 

Próba ujeżdżenia polega na wykonaniu odpowiednich figur na tzw. czworoboku, czyli specjalnie wygrodzonym placu. Ta elegancka dyscyplina kładzie specjalny nacisk na współpracę oraz wzajemne zaufanie konia i jeźdźca. Tutaj liczy się perfekcyjne opanowanie zachowań zwierzęcia oraz swoboda i elegancja. Nie bez powodu ujeżdżenie porównuje się do tańca. 
Próba terenowa rozgrywana jest na znacznie większym obszarze – jest to bieg w terenie urozmaiconym różnego rodzaju przeszkodami, także wodnymi. Jest to też najbardziej widowiskowa cześć tych zawodów, która przyciąga co roku rzesze fanów jeździectwa oraz osoby, które łączą kibicowanie z piknikiem na świeżym powietrzu. 
Konkurs skoków stanowi z kolei próbę dokładności i kondycji konia. Każda zrzutka to punkty karne. Konkurs rozgrywany jest na placu zwanym parkurem, a wysokość i rodzaj przeszkód zależą od klasy zawodów. 

W tym roku w Sopocie będzie można obejrzeć prawdziwe gwiazdy tej dyscypliny: pięciokrotną medalistkę olimpijską, córkę  jednego z najsłynniejszych zawodników na świecie, niemiecką zawodniczkę Ingrid Klimke; Andreasa Dibowskiego, złotego medalistę olimpijskiego z Pekinu, zawodnika i trenera WKKW, trenera polskiej kadry narodowej, czy Andreasa Ostholta, który ma na koncie ma między innymi Mistrzostwo Niemiec w WKKW, dziesiąte miejsce na Mistrzostwach Świata w Caen, trzykrotnie startował też w Finale Pucharu Świata w tej dyscyplinie. 

Ale WKKW to nie tylko osiągnięcia zawodników niemieckich czy brytyjskich. Także Polacy mogą się pochwalić osiągnięciami olimpijskimi w tej dziedzinie sportu, między innymi brązowym medalem zdobytym zespołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, srebrnym medalem zdobytym zespołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku, czwartym miejscem zdobytym zespołowo na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku oraz Mistrzostwem Europy Mariana Babireckiego na koniu Volt w 1965 roku. 
Na igrzyskach w Seulu startował między innymi związany z sopockim Hipodromem Krzysztof Rafalak. 

Ten bardzo widowiskowy sport cieszy się rosnącym zainteresowaniem publiczności. Na wzór brytyjski, francuski czy niemiecki, gdzie WKKW traktowane jest przez publiczność jako doskonała okazja do piknikowania na świeżym powietrzu, organizatorzy sopockich zawodów zapraszają do spędzenia czasu na świeżym powietrzu. Na publiczność, oprócz wspaniały koni i utytułowanych zawodników, czekać będzie strefa gastronomiczna, a w niej trójmiejskie i nie tylko food trucki. 

Poradnik kibica WKKW

WKKW to zawody terenowe, więc ubierz się ciepło i wygodnie. Parasol też może się przydać! 

Ujeżdżenie polega na wykonywaniu odpowiednich figur na placu zwanym czworobokiem. Strój zawodnika oraz rząd konia określają specjalne przepisy – dla jeźdźca wymagany jest frak, a w konkursach wyższej klasy także cylinder. Do tego białe lub kremowe bryczesy. Jeżeli jeździec jest uprawniony do noszenia munduru, może w nim startować w zawodach. Wówczas zamiast ukłonu musi zasalutować sędziom. 

Ujeżdżenie wymaga od jeźdźca i konia ogromnej koncentracji. Kibicuj zatem po cichu, żeby nie spłoszyć konia i nie zdekoncentrować zawodnika. 

Podczas próby terenowej na trasie przejazdu na raz znajdują się trzy konie, miej więc oczy dookoła głowy. Pamiętaj, że koń waży ok. 500 kg i biegnie naprawdę szybko. Gdy koń zbliża się do danej przeszkody, słychać ostrzegawczy gwizdek. 

Jeżeli wybierasz się na kros (próbę terenową), zwróć uwagę na trasę przejazdów, która wyznaczona jest białymi sznurkami. Najbezpieczniej jest poruszać się wzdłuż sznurków. W razie wątpliwości zapytaj jednego z licznych wolontariuszy, którzy są tutaj właśnie po to, by kierować widzów bezpiecznymi przejściami. 

Jeżeli chcesz robić zdjęcia, zwróć uwagę, by nie używać flesza, który może spłoszyć konia. Najlepsze zdjęcia podczas próby terenowej wychodzą przy przeszkodzie wodnej. Poszukaj jej i zawczasu zajmij najlepsze miejsce, bo zwykle jest tam najwięcej widzów. 

Gwiazdki w nazwie zawodów odpowiadają stopniowi trudności. Skrót CNC oznacza zawody krajowe, a CIC i CCI zawody międzynarodowe. W Sopocie, podczas sześciu dni w kwietniu, rozgrywane są zarówno zawody w randze międzynarodowej, jak i krajowej, o różnych stopniach trudności. 

Zawody odbywają się na placu konkursowym (skoki przez przeszkody i ujeżdżenie) oraz na całym terenie zielonym Hipodromu (kros). Na Hipodrom najlepiej wejść bramą od strony ul. Polnej (przy stacji SKM Sopot-Wyścigi). 

PROGRAM ZAWODÓW

Pierwszy weekend:

piątek 21 kwietnia - próba ujeżdżenia

sobota 22 kwietnia – skoki przez przeszkody na placu

niedziela 23 kwietnia – próba terenowa (kros)

Drugi weekend:

piątek 28 kwietnia – próba ujeżdżenia

sobota 29 kwietnia – próba terenowa (kros)

niedziela 30 kwietnia – skoki przez przeszkody na placu

WSTĘP NA ZAWODY JEST BEZPŁATNY