Długotrwały stres, bez wątpienia, jest istotnym czynnikiem chorobotwórczym. Może on dla naszego organizmu oznaczać m.in. obniżoną odporność, wzmożone wydzielanie hormonów kory nadnerczy, zwężenie naczyń krwionośnych, przyspieszony oddech, wzrost ciśnienia tętniczego, wzmożoną akcję serca. Często prowadzi też do depresji. 

Z jego powodu powstaje większość rodzajów nerwic i wiele innych zaburzeń psychicznych, popada się w nałogi, nie potrafi znaleźć porozumienia z otoczeniem oraz wpada się w frustracje spowodowane własną, wyimaginowaną bezradnością i nieudolnością. Stresowi towarzyszą trudności w podejmowaniu decyzji, negatywne myślenie, rozkojarzenie, pojawiają się nałogi, tiki nerwowe, bezsenność. Najgroźniejszy jest przewlekły stres.

Stres coraz częściej towarzyszy nam w życiu i nie możemy zmienić. Jednak to, nad czym warto popracować, to sposoby panowania nad nim i radzenia sobie z jego konsekwencjami. 

- Niestety, wiele osób lekceważy sygnały, odbierając sobie szansę na zdrowe i długie życie. To, że rocznie odnotowuje się w tej chwili 140 000 nowych zachorowań na nowotwory złośliwe, nie jest jedynie kwestią złego odżywiania się czy degradacji środowiska, ale również ogromnego stresu. Jeśli nie potrafimy sobie poradzić z rozładowaniem stresu, powinniśmy udać się do specjalisty. Warto również skorzystać z różnego rodzaju odstresowujących zajęć terapeutycznych. Istnieje tak wiele metod walki ze stresem, że na pewno każdy znajdzie coś dla siebie – mówi Barbara Kowalska, psycholog. 

Jedną z takich metod jest neurofeedback. To metoda kontrolowanego treningu mózgu polegająca na wykorzystaniu biologicznego sprzężenia zwrotnego. Technika ta - choć znana od kilkudziesięciu lat - rozwinęła się wraz z postępem medycyny i technologii. Biologiczne sprzężenie zwrotne pozwala na zobrazowanie tych czynności naszego organizmu, których w normalnych warunkach nie dostrzegamy, lub które wymykają się spod naszej kontroli. Neurofeedback jest dla nich rodzajem lustra: wykorzystując sygnał sprzężenia zwrotnego uczymy się lepiej kształtować te procesy.

Treningi Neurofeedback, dzięki odziaływaniu na struktury neuroregulacyjne są skuteczną i pozbawioną skutków ubocznych metodą terapii antystresowej. Przy odpowiednim doborze parametrów treningu, terapeuta jest w stanie hamować szybką falę Beta 2, która jest obecna w stanie zdenerwowania, napięcia, rozdrażnienia, lęku, tremy, ekscytacji i silnych emocji. W efekcie daje to stopniową likwidacje napięcia, a organizm trenującego staje się bardziej stabilny i odporny na różne czynniki zaburzające równowagę psychofizyczną.

Neurofeedback ze względu na swoje działanie antystresowe ma również zastosowanie m.in. w sporcie. Sportowcy wyczynowi często poddani są silnej presji i co idzie za tym stresowi. Treningi NF nie tylko pomagają radzić sobie ze stresem, np. przedstartowym, lecz również zwiększają poczucie pewności siebie. Neurofeedback jest obecnie stałym elementem szkolenia olimpijskiego, gdzie nie ma miejsca i czasu na niesprawdzone i mało skuteczne metody.

Treningi neurofeedback hamują natrętne myśli, przywracają poczucie spokoju i równowagi emocjonalnej. Osoba poddana treningom staje się pogodniejsza i rzadziej ulega panice. Zauważalny jest również wzrost pewności siebie. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia poprawy samopoczucia pacjenta oraz jego relacji z otoczeniem. Nie jest to jednak jedyny efekt treningu. 

- Treningi są w pełni spersonalizowane, czyli ich zadaniem jest uzyskanie poprawy funkcji najistotniejszych dla danej osoby. Najczęściej skupiamy się na poprawie: funkcji poznawczych, czyli zdolności do uczenia się, na koncentracji uwagi, ćwiczeniu pamięci, poprawie jakości snu, koordynacji psychomotorycznej i refleksu i właśnie odporności na stres – dodaje dr Paweł Kubik z Brain Plus w Gdyni.

Efekty treningu neurofeedback to również łatwiejsze podejmowanie decyzji, wzrost kreatywności, przyspieszone uczenie się, zwiększona produktywność, mniejsza podatność na „wypalanie się”, zahamowanie lęków i tremy, głębszy i łatwiej osiągalny relaks, zwiększenie pewności siebie i asertywności, rozwój inteligencji emocjonalnej.