Rewitalizacja mazurskiej Cegielni Harsz, wykorzystanie jej terenu i poprodukcyjnych ruin na potrzeby szkoły rzemiosł było tematem pracy magisterskiej Pawła Bussolda, absolwenta Wydziału Architektury PG. Opracowanie doceniło Stowarzyszenie Architektów Polskich, które w połowie maja przyznało młodemu architektowi prestiżową nagrodę Dyplom Roku im. Zbyszka Zawistowskiego.

Nagrodę wręczono – jak podaje SARP – za interesujące wpisanie się w kontekst przyrodniczy z poszanowaniem starej tkanki zabytkowej zabudowy. Mgr inż. arch. Paweł Bussold przy okazji propozycji rewitalizacji okolic dawnej cegielni zlokalizowanej na wybrzeżu jeziora Mamry, niedaleko miejscowości Harsz, podjął aktualne problemy społeczne, ekonomiczne oraz kulturowe dotykające polską wieś. 

To głos w dyskusji na temat roli edukacji zawodowej i kondycji rzemiosła w Polsce. Młody architekt zaproponował bowiem budowę kompleksu o charakterze edukacyjnym i kulturotwórczym, który powstałby w oparciu o ruiny cegielni. Ważnym elementem koncepcji jest szkoła rzemiosł.

Mam na myśli modelową placówkę, która poprzez charakter i standard nauczania przywraca zainteresowanie kształceniem zawodowym. Przede wszystkim jednak uczyni absolwentów mistrzami fachu wpajając idee ciągłego indywidualnego rozwoju i dążenia do rzemieślniczej doskonałości w kilku dziedzinach: szkutnictwie, ciesielstwie, murarstwie oraz ceramice budowlanej. Odpowiadają one tradycji oraz uwarunkowaniom miejsca bogatego w złoża glin, położonego nieopodal jeziora – mówi laureat.

Projekt przewiduje też stworzenie części konferencyjno - wystawienniczej z bazą hotelową oraz restauracją. Wybijającym się elementem projektu jest zlokalizowana naprzeciw kompleksu nieduża marina, która ma zachęcać żeglarzy do odwiedzania Centrum, a jednocześnie tworzyć interesujący przystanek dla floty wycieczkowej.

Odbijający się w wodzie obraz starych murów z pewnością wprowadziłby gości w nastrój zadumy – przekonuje nagrodzony.

Cała zaprojektowana zabudowa przyjmuje rozległą horyzontalną formę i w swojej prostej konstrukcji odwołuje się do charakteru dawnych suszarni cegieł. System dziedzińców wyznacza strefy ogólnodostępne – reprezentacyjne oraz niezbędne zaplecza. Ruiny cegielni z wysokim ceglanym kominem są sercem kompleksu, a jednocześnie dominującym elementem przestrzennym.