"Wielcy Nieobecni światowego plakatu. Yusaku Kamekura, Ikko Tanaka, Shigeo Fukuda” – taki jest tytuł wystawy poświęconej trzem wybitnym japońskim plakacistom. Wystawę w Sopocie można oglądać do 30 września.

Powojenny plakat japoński, szczególnie od połowy XX wieku, należy niewątpliwie do najciekawszych kart w całej historii światowego plakatu. Twórcom japońskim udało się umiejętnie powiązać wielusetletnią tradycję rodzimego malarstwa i grafiki z aktualnymi trendami sztuki nowoczesnej. Pojawiła się bardzo oryginalna szkoła plakatu, stawiana na równym miejscu, a może nawet wyżej, jak współcześnie rozwijająca się słynna „polska szkoła plakatu”, czy plakat szwajcarski ze swoim „Swiss Style”.

Plakat japoński ujawnił wiele wybitnych osobowości, które zyskały światową renomę. Yusaku Kamekura należy do pierwszej generacji powojennej i jest jej najwybitniejszym przedstawicielem. To on po raz pierwszy posłużył się barwną fotografią w historii plakatu olimpijskiego w swoich dwóch pracach na Igrzyska w Tokio w 1964 r. 

W plakatach Ikko Tanaki często głównym motywem jest twarz ludzka – w przeciwieństwie do polskiego plakatu - nieczęsto występująca w plakacie japońskim. Umiejętność kreowania twarzy za pomocą kilku podstawowych figur geometrycznych budzi najwyższe uznanie. Tanaka często korzysta też w swoich plakatach z bogactwa pisma japońskiego, zarówno tego wywodzącego się z kaligrafii, jak i czerpiącego z rodzimej typografii. 

Twórczość Shigeo Fukudy na pierwszy rzut oka jest całkowicie odmienna od dorobku wyżej wymienionych. W jego projektach nie brakuje zaskakujących gier z widzem, odwoływania się do wszelkiego rodzaju trików graficznych czy optycznych, surrealistycznych zaskoczeń zmianą skali przedmiotów, budowaniem przedmiotów „niemożliwych”, czy sytuacji przestrzennych nawiązujących do wyimaginowanego świata.