Seria kostiumów powstała w ramach dyplomu magisterskiego na Gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, nawiązując do spektaklu Teatru Ruchu Mo-sHe, pod tym samym tytułem. Panoptikum to nazwa eksperymentalnego więzienia, w którym każdy z osadzonych miał być́ zawsze widoczny dla pilnujących ich strażników. Podobnie więźniami własnych ciał i kostiumów są tancerze, biorący udział w spektaklu. Kostiumy te, choć́ nadal stanowią ograniczenie dla wyzwolenia pełni scenicznej energii, zgodnie z ideą transparentności mają na celu ujawnienie cielesności, wysiłku oraz ciężkiej pracy i ruchowych możliwości tancerzy.  

Wychodząc poza kontekst spektaklu, ubrania zyskują nową funkcję. Przystosowane do codziennego użytku, pomagają w adaptacji do zmieniających się warunków zewnętrznych. Możemy się przed deszczem schronić́, ale nie musimy się ukrywać́ przed innymi, czego dowodem jest praktyczna bielizna Change Lingerie zakładana pod płaszcze. Połączenie pragmatycznego charakteru ubrań́ oraz ich pierwotnej, czysto artystycznej funkcji, najlepiej wyrażone zostało w treściwym zawołaniu autorki projektu: „Niech deszcz porwie nas do ruchu!”